Selim II zwany Mest (Selim Pijak, ur. 28 maja 1524 - zm. 12 listopada 1574) – sułtan z dyn. Osmanów, panujący w latach 1566 - 1574.Syn Sulejmana I Wspaniałego i Roksolany. Ojciec Murada III.
Jedyny z braci, który ocalał z walk sukcesyjnych w ostatnich latach panowania ojca. Pozbawiony zdolności militarnych i talentów politycznych swych poprzedników na tronie, nie brał udziału w kampaniach wojennych, sprawowanie władzy powierzył ministrom z wielkim wezyrem Mehmedem Sokollu na czele, poświęcając się orgiom i zabawom.
W czasie jego panowania Osmanowie prowadzili wojny z Persją, Węgrami i Wenecją. W jego imieniu Mehmed Sokollu zawarł traktat pokojowy z cesarzem Maksymilianem II Habsburgiem, na mocy którego cesarz przystał na uiszczanie corocznego trybutu w wysokości 30 tys. dukatów (Konstantynopol, 1568). W okresie jego rządów nastąpiło pierwsze zetknięcie Osmanów z Carstwem Ruskim. W 1570 r. w Konstantynopolu zawarto traktat pokojowy z Iwanem Groźnym. Opanowanie Cypru (1570) spowodowało zawiązanie się antytureckiej koalicji państw europejskich, tzw. Ligi Świętej (powstałej z inicjatywy papieża Piusa V), w wojnie z którą wojska tureckie poniosły druzgocącą klęskę w bitwie morskiej pod Lepanto 7 października 1571 roku.
Po rychłym rozpadzie koalicji chrześcijańskiej dzięki staraniom wielkiego wezyra Sokollu odbudowano flotę turecką i odzyskano z rąk francuskich Tunis. W 1573 podpisano traktat pokojowy z Wenecją, utrwalający tureckie panowanie na Cyprze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz